از تبلیغات کم و خصوصی این همایش که بگذریم، براساس عکسی که از این مراسم منتشر شد، به جز افراد شاخص دعوت شده،بقیه شرکت کنندگان با کارتی بر روی سینه مشخص شده اند همچنین حضور حراست سالن کاملا مشخص است.

از حاضرین در این جلسه می توان به مرعشی ( از محکومین فتنه 88) کریمی (که نماینده ولی فقیه در استان کرمان به دلیل ارتباط با فتنه با وی قطع رابطه کرد) کمساری ( که به دلیل عدم التزام به دین اسلام رد صلاحیت شد) امیری ( نماینده چندین ساله زرند) اشاره کرد.

روزنامه پیام ما که بیشترین یارانه را از دولت می گیرد نیز درباره این کنگره نوشت: صادق زیبا کلام در کنگره جمعیت توسعه و استقلال کرمان دلایل عدم شکل گیری احزاب را این گونه برشمرد:«چون احزاب در ایران سابقه مثبت و روشنی نداشته اند. احزاب اغلب وابسته به قدرت های بیگانه بودند …. عده زیادی دلیل دوم را تکروی می دانند …. مثلاً امروز یک حزب تشکیل می شود. در این حزب انشعاب حاصل می شود و از انشعاب جدید هم انشعابی دیگر و پس از چند سال از آن حزب اول تنها نامی باقی می ماند. »
زیبا کلام با انتقاد از نامداوم بودن فعالیت حزبی در ایران گفت:«احزاب و تشکل های سیاسی در ایران«ابن الوقت» هستند. در آستانه انتخابات ظاهر می شوند و بعد از انتخابات جمع می شوند و می روند. و تنها به دنبال جمع کردن رأی هستند.» وی ادامه داد:«احزاب نگاهشان به قدرت است. جمعیت توسعه و آزادی فقط می خواهد نمایندگان خود را وارد مجلس کند. نگاه تحزب معطوف به قدرت است و معطوف به خدمت نیست.»
صادق زیبا کلام با مهم ارزیابی کردن نقش«پول» در پیروزی کاندیداها در مجالس امروز به صورت مزاح خطاب به محمد علی کریمی از نقش کلیدی شورای نگهبان هم سخن گفت.

هاشمی رفسنجانی نیز به این همایش پیامی داد که در آن تعداد شرکت کنندگان را هزار نفر خواند!

وی که همیشه به دولت قبل تاخته است این بار نیز این سخنان خود را تکرار کرد با این تفاوت که دو سال روحانی را به هشت سال قبل از آن افزود و اعلام کرد: “ عقب افتادگی‌ها و حتی عقب‌گردهای 10 ساله اخیر از سند چشم‌انداز 20 ساله ” با این همکاری بخش های خصوص، دولتی و تعاونی برطرف شود.

هاشمی در این پیام یک شعر نیز ضمیمه کرد که بدون شرح برایتان می آوریم:

سال‌ها پیروی مذهب رندان کردم/ که به فتوای خرد، حرص به زندان کردم
من به سر منزل عنقا نه به خود بردم راه/ قطع این مرحله با مرغ سلیمان کردم
از خلاف آمد عادت بطلب کام که من/ کسب جمعیت از آن زلف پریشان کردم
اینکه پیرانه سرم صحبت یوسف بنواخت/ اجر صبری است که در کلبه احزان کردم
صبح خیزی و سلامت‌طلبی چون حافظ/ هر چه کردم همه از دولت قرآن کردم